Published at: October 05, 2017. 13:01
The Stupid Hackathon Bangkok: บันทึกเล็กๆ จากคนจัดงานครับ :D
จุดเริ่มต้นของงานนี้ เกิดขึ้นจากตอนที่ผมกลับจากงาน AngelHack เมื่อสามเดือนที่แล้ว ที่ผมพบว่างานจะเน้นด้านธุรกิจค่อนข้างมากกว่าการโค้ดครับ ความอยากส่วนตัวก็เลยบังเกิด ลองคิดเล่นๆ ว่าจะจัดงานที่ไม่เน้นฝั่งธุรกิจ แต่เน้นความสนุกสำหรับนักพัฒนาแบบเพียวๆ ดูครับ
ประกอบกับช่วงนั้น ผมเปิดไปเห็นงาน The Stupid Hackathon ที่จัดที่ NYC และ และ Toronto และเห็นว่าไอเดียต่างๆ ดูน่าสนใจ โดยเฉพาะการที่ไม่ต้องคิดว่ามันจะใช้ได้จริงหรือไม่ ซึ่งต่างกับงานอื่นๆ ที่ผมเคยไปมามาก ถือว่าให้ความสำคัญกับความเป็นนักพัฒนามากๆ
หลังจากที่แชร์ลง Facebook Feed ก็มีพี่โอม (Wasit Jingjit) แห่ง Storylog มาบอกว่าให้ลองทำดูครับ ถ้าปล่อยไว้นานๆ จะหมดความตั้งใจเสียเปล่า เรื่องการจัดงานนี้ก็เลยอยู่ในหัวผมมาสักพักใหญ่ครับ
ในเดือนต่อมา ผมได้ไปเจอกับพี่ชุน (Chun Rapeepat) ที่เป็นรุ่นพี่และเพื่อนที่รู้จักกันมาก่อนที่ค่ายต่อกล้าให้เติบใหญ่ ในกลุ่ม NoobProgrammer Thailand Community ที่พี่เค้าเป็นผู้สร้างกลุ่มครับ
ซึ่งในตอนนั้นผมอยากจะสร้างกลุ่มเล็กๆ ของนักพัฒนาอายุน้อยให้มารู้จักกันอยู่แล้ว ก็เลยลองพิมพ์บอกชุนไปว่าสนใจที่จะจัดงานแรกของพวกเราครับ
หลังจากวันนั้น พวกเรานัดกันมาเจอที่สยาม และลองตัดสินใจโพสต์ไอเดียของเราลงกลุ่มดูเพื่อ Validate ดูว่ามีคนสนใจจริงๆ หรือไม่ ซึ่งทุกคนในกลุ่มมีความเห็นตรงกันว่าสนใจครับ
ผมเลยเริ่มหาพี่ๆ ที่สนใจมาช่วยทำให้งานเป็นจริง เริ่มสร้างเพจตามคำแนะนำของพี่โอม ลองเล่าไอเดียให้ทุกๆ คนฟัง และพี่ๆ ก็เริ่มหาสปอนเซอร์มาให้ครับ
ในครั้งแรกผมกะว่าจะจัดในวันที่ 9-10 กันยายน แต่เนื่องจากสถานที่เดิมที่ BIG Co-working ยังไม่พร้อมให้ค้างคืน และที่ NapLab ห้องไปชนกับงานอื่นพอดี ก็เลยขอเลื่อนมาเป็นวันที่ 30 กันยายนถึง 1 ตุลาคมแทนครับ
หลังจากการเตรียมการของพวกเราจนถึงวันงาน วันนั้นผมกลับจาก Outing ที่บริษัทและนั่งรถไฟฟ้าตรงมาที่ NapLab ส่วนพ่อแม่ก็ช่วยขับรถเอาขนมขบเคี้ยว ป้ายสปอนเซอร์ ป้ายชื่อ และอุปกรณ์อื่นๆ มาให้ที่ NapLab ตอนเกือบตีสองครับ คืนนั้นผมยังไม่ได้เตรียมการอะไรเลยแม้แต่น้อย
บันทึกเรื่องราว และความประทับใจในวันงาน ;)
ตื่นเช้ามาตอน 7:30 ในวันงาน ผมเริ่มที่จะตื่นเต้นเพราะยังไม่ได้ทำอะไรเลย และไม่แน่ใจว่าจะมีใครมาบ้าง แต่หลังจากตื่นมาก็มีเพื่อนฝน เพียว ปอปลา ฟีลม์ ที่ผมไม่ได้เจอกันมาตั้งแต่ผมออกจากโรงเรียน ทุกคนช่วยอย่างเต็มที่มากๆ ช่วยกันประกอบป้ายชื่อ ตัดแปะป้ายสปอนเซอร์ขึ้นผนัง
ในช่วงแปดโมงครึ่ง เริ่มมีเพื่อนๆ ที่ผมรู้จักมาเข้าร่วมงาน หลายคนอาสามาช่วยพวกเราตัดและติดป้ายด้วยครับ พี่ๆ สตาฟและเพื่อนๆ พี่ๆ ที่มาเข้าร่วมงานเริ่มทยอยกันมาทีละนิด
จนถึงช่วงเก้าโมงครึ่งที่คนเริ่มเยอะ พี่โอ๊คแห่งสมาคมโปรแกรมเมอร์และ Acourse พี่ไทปังแห่ง Taskworld ก็มาช่วยพี่ชุนกับผมเปิดงาน เราเริ่มจากการแนะนำตัวว่าใครชื่ออะไร สนใจอะไร และพี่ชุนกับผมก็แนะนำงานคร่าวๆ ครับ
ต่อจากนั้น พี่โอ๊คก็มาพูดแนะนำให้น้องๆ ฟังระหว่างที่ผมต้องไปดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายสถานที่ และพี่ไทก็มาช่วยเปิดไอเดียของงาน The Stupid Hackathon ที่เคยจัดที่อื่น เช่น NYC, Toronto มาเปิดให้ดูครับ และผมก็เปิดแอพขูดหวยของพี่จ็อบดูเล่นๆ ครับ
หลังจากนั้น เราก็ปล่อยให้ทุกคนฟอร์มทีมของตัวเอง โดยที่พวกผมก็เข้าไปคุยและเก็บไอเดียมา ผมกำลังจะเลือกพิซซ่าและให้ทุกคนได้โหวตด้วย Mentimeter พี่ไทกับผมก็เลย Pair กันเขียนโค้ด Scrape รายการโปรโมชั่นกับหน้าพิซซ่าให้น้องๆ ดู และก็สั่งพิซซ่ามาตามผลโหวตครับ
เราก็ปล่อยให้น้องๆ ได้โค้ดกันตามสบายจนถึงเย็น และพี่ไทก็มาช่วยกันเขียนโค้ดเพิ่มเพื่อนๆ ลงใน GitHub Organization นิดหน่อยครับ พี่จ็อบก็เลยแจกบัตรทรูที่หมดอายุเมื่อหนึ่งปีก่อนพอดีให้น้องๆ ครับ เกรียนมากๆ เลยฮะ :P
เพื่อนๆ ก็โค้ดกันเรื่อยๆ และพี่เฟริสสุดหล่อจาก Alchemist ก็มาพูดคุยกับน้องๆ ระหว่างที่ผมกับเพื่อนๆ ที่โรงเรียน ออกไปเตรียมอาหารและหาอะไรกินกันพลางๆ ครับ ก็นานๆ ทีจะได้เจอนี่เนาะ :3 แต่พี่ชุนก็บอกกันว่าทุกคนก็ดูสนุกสนานกันดีในตอนนั้นครับ
เมื่อค่ำคืนมาถึง เราขาดเสบียงอาหารพอดี เพื่อนๆ ที่โรงเรียนกับผมก็เลยอาสาออกไปซื้ออาหารที่โลตัส เพื่อนๆ ตัดสินใจที่จะทำแซนด์วิชให้ทุกคนกินกันตอนเช้าด้วย ต่อแถวนานราวๆ ชั่วโมงครึ่ง แต่มีผู้ใจบุญเอาบัตรส่วนลดมาให้
พอกลับมา ทุกคนก็ยังมุ่งมั่นกับการโค้ดเช่นเคย บางคนก็ออกมาพักผ่อนด้วยการเล่นปิงปอง และพี่ปันเจก็มาเยี่ยมด้วยกลางดึก พี่ไทก็เลยเล่นเครื่องดนตรีที่มี 7 ปุ่มที่เค้าสร้างขึ้น และชวนพวกเรามาแจมและร้องคาราโอเกะกัน แน่นอนว่าต้องสนุกมากๆ ตามสไตล์#CodeClubMusicครับ~
หลังจากนั้น พวกเราก็ไปทาน ติ่มซำ.js กันครับ และพอกลับมาตอนตีสามกว่าๆ หลายๆ คนก็หลับกันไปแล้ว ยังมีอยู่บ้างที่กำลังเขียนโค้ดอย่างเมามัน ส่วนผมนั้นก็ไม่ไหวและเผลอหลับผลอยไป...
มาถึงวันที่สอง ทุกคนใช้เวลากับการโค้ดตั้งแต่เช้า เพื่อนๆ ที่โรงเรียนก็ตื่นมาทำแซนด์วิชให้ทุกคนได้ทานกัน อร่อยดีนะครับ :3 หลังจากนั้นเราก็ปล่อยอิสระต่อไป และไปซื้อ KFC มาเลี้ยงทุกคนครับ
สิ่งสุดท้ายที่เจ๋งที่สุดก็คงเป็นการนำเสนองานของทุกๆ คนที่โคตรเจ๋งเลยครับ ผมให้ทุกคนมานำเสนอสั้นๆ และโหวตหางานที่ดีที่สุดครับ ทุกคนทำได้ออกมาสุดยอดมาก อันนี้ผมจะเล่าเท่าที่จำได้นะครับ~
- ทีมของพี่ไทปังออกมาเป็นตัวอย่างให้น้องๆ ดูเป็นคนแรก พี่ไททำเครื่องดนตรีที่มีแค่ 7 ปุ่มแต่เล่นได้ทุกเพลงครับ หลังจากนั้นก็มานำเสนอ Demo และลองเล่นเพลงให้ฟังอีกรอบ ดูเจ๋งดีสมกับเป็นท่านเทพไทนะครับ ไม่ผิดหวังจริงๆ :3
- รางวัลชนะเลิศก็ตกเป็นของทีม MOXGA ของพี่ Sittiwat ที่ออกมาโชว์ของด้วยโปรเจค How Secure is Your QR? ซึ่งก็เป็นโปรเจคที่แสดงให้เห็นว่า QR Code นั้นจริงๆ ก็คือข้อมูลธรรมดาที่สามารถโคลนออกมาได้ ซึ่งความเจ๋งคือเค้าได้นำเสนอออกมาดีมากๆ และยังทดสอบให้ดูกับระบบจริงๆ ด้วย ที่ทุกคนต่างตะลึงและโหวตให้เป็นที่หนึ่งอย่างไม่ต้องสงสัยครับ
- รางวัล 1st Runner Up ก็คงจะเป็นทีมไหนไปไม่ได้นอกจากทีม Swallom ของพี่ลูกคิดและคณะ ที่ทำ Progressive Web App สำหรับสุ่มร้านอาหารที่ทุกคนรอคอยมานาน เพียงแค่กดปุ่มไปเรื่อยๆ ก็จะได้ร้านอาหารออกมาโดยไม่ต้องคิดเยอะ โดยสามารถเลือกระยะ เลือกประเภทได้ด้วยครับ และชื่อนี้ก็มาจาก Swallow + Random นั่นเองครับ เจ๋งดีแท้!
- รางวัล 2nd Runner Up ในครั้งนี้ก็มาเป็นของทีม "แม้ว" จากน้องหยงและคิว เหล่านักทำเกมสุดเทพจากค่ายต่อกล้า กับแอพสุ่มทางผจญภัยในเมืองใหญ่นั่นเองครับ แค่กดสุ่มและเดินไปเรื่อยๆ ก็จะได้ผจญภัยไปยังที่ใหม่ๆ และหาทางกลับไม่ได้ ทีมนี้ถือว่าเล่นใหญ่เอามากๆ เพราะสามารถกดลากเพื่อบอกทิศทาง และกดเลือกลักษณะพื้นผิวของเส้นทางเช่น ทางลูกรังได้เลยครับ โหดมากก
- ทีมทีมที่แล้วขึ้นมาใหม่ จากแทน มูมู่ และเจ ก็ได้สร้างแชทบอทปาหี่สุดฮาและกวนประสาท ที่กำเนิดมาจากเกมปาหี่ที่พวกเราคุ้นเคยเช่น จอห์นนี่ กี่บาท ต่อไปคืออะไร กบกี่ตัว ซึ่งจากที่ผมได้ดู Demo และลองเล่นเองแล้วซักพัก ก็พบว่าเป็นบอทที่โคตรจะชวนหัวร้อนมากๆ ครับ ใครที่อยากจะซ้อมเล่นเกมปาหี่ก่อนจะไปกวนเพื่อนๆ ต่อ ก็สามารถประลองฝีมือได้กับบอทนี้ครับ~
- ทีมข้าวมันไก่ คาราโอเกะใต้ดิน จากภูมิ นนท์ และเก่ง ทำเว็บแอพสุ่มแคปชั่นเสี่ยวๆ จากรูปถ่าย และเครื่องมือซ้่อมจีบสาวครับ ทีมนี้โหดมากๆ ใช้เทคโนโลยีหลายๆ อย่างมาผสมผสานกันอย่างลงตัวครับ ไม่ว่าจะเป็น Web Technologies, Python, Cloud Vision และ ML สามารถติดตามความโหดของเค้าได้ใน StupidHackTH GitHub Organization เลยครับ
- ทีมคิดไม่ออกเหมือนกัน จากเบ็นซ์ สตางค์ และสตางค์อีกคน ทำเป็นโปรแกรมสำหรับทำให้คอมพิวเตอร์ช้าลงนะครับ ซึ่งใช้เทคนิคต่างๆ เช่น Fork Bomb ที่ทำให้ Process สร้างขึ้นมาใหม่โดยไม่หยุด และมันก็ได้ผลดีซะจนโน๊ตบุ๊คของเจ้าของงานพังสนิท จนทำให้นำเสนอไม่ได้ซะงั้นครับ เรียกได้ว่า Stupid สมชื่อมาก
- ทีม Parsley On Face จากฟิวส์ เมฆ และบูม ได้สร้างเว็บแอพ Find Your F*cking Friend สำหรับป้องกันเพื่อนตอแหลว่ามาถึงแล้ว ด้วย Firebase และ Geolocation API นะครับ ทีมนี้ทุ่มเทอดหลับอดนอน และมีพี่ @Anucha มาให้คำแนะนำ ก็ถือว่าเป็นทีมที่เรียนรู้ได้เร็วมากๆ เพราะไม่เคยเขียน JavaScript มาก่อนด้วยครับ ซึ่ง Demo ก็ผ่านไปด้วยดีครับ
สิ่งหนึ่งที่พบมาตลอดงานคือพี่ๆ แต่ละคนไม่ถือตัวเลยครับ ไม่ว่าจะเป็นพี่ชุน พี่ไทปัง และพี่คนอื่นๆ ซึ่งตามจริงแล้วผมเด็กที่สุดในงาน ซึ่งก็ดีทุกๆ คนก็ไม่ค่อยถือสาอะไรมากครับ :D
ส่วนตัวแล้วก็ขอบคุณทุกๆ คนมากๆ ที่มาร่วมสนุกและช่วยเหลือกันจนจบงานฮะ และก็ขอโทษที่จะขาดตกบกพร่องไปค่อนข้างเยอะ ผมจะทำให้ดีกว่าเดิมในงานต่อๆ ไปครับ~ ;)
ช่วยกันแท็กเพื่อนๆ ทุกคนด้วยนะครับบ#StupidHackTH
Part 2 - Credits: Stupid Hackathon Bangkok - Thank You
Photo Credit: Sittiwat Jirajaroenyingsuk
Draft Box: Stupid Hackathon Bangkok Memo - Draft. This version is more complete but not published on Facebook at the time.
Project Doc: Stupid Hackathon in Thailand